Stawy

Większość stawów występuje na wysokości powyżej 1600 m, głównie w Tatrach Wysokich, co ma swoje uzasadnienie w ich genezie. Są one bowiem głównie pochodzenia polodowcowego, w Tatrach Wysokich zaś lodowce w dużo większym stopniu przeobraziły rzeźbę terenu niż w Tatrach Zachodnich. Przeważnie są to jeziora karowe, wypełniające kotły lodowcowe, jak np. Czarny Staw pod Rysami czy Kolisty Staw. Jeziora morenowe są zazwyczaj mniejsze i płytsze. Powstały w zagłębieniach zatarasowanych przez moreny boczne (Smreczyński Staw) lub przez morenę czołową (Toporowy Staw Niżni). Morskie Oko i Czarny Staw Gąsienicowy to jeziora karowo-morenowe – położone w przegłębionych dolinach lodowcowych, zamknięte skalnymi ryglami, na których osadziły się wały moreny czołowej. Są też jeziora wytopiskowe wypełniające zagłębienia po tzw. martwych bryłach lodu. Przykładem jest duże Szczyrbskie Jezioro lub niewielki Kotlinowy Stawek. Mniejsze stawy, jak np. Dwoisty Staw Gąsienicowy czy Anusine Oczko, wypełniają zagłębienia pomiędzy zwałami głazów i piargów, a ich geneza jest często mieszana. Pośrednie Stawy Rohackie, Wyżnie Mnichowe Stawki i Zmarzłe Oka wypełniają zagłębienia rynien międzymutonowych wyżłobionych przez lodowiec.

 

Lista najpopularniejszych tatrzańskich stawów, obok których przebiega szlak turystyczny: 

• Morskie Oko – największy w Tatrach (przy czym nie jest to pewne na 100% ze względu na znaczące rozbieżności między różnymi pomiarami powierzchni zarówno w przypadku Wielkiego Stawu Polskiego, jak i Morskiego Oka)
• Wielki Staw Polski – najgłębszy, najbardziej pojemny i prawdopodobnie drugi pod względem powierzchni
• Czarny Staw pod Rysami
• Szczyrbskie Jezioro (Štrbské pleso)
• Czarny Staw Gąsienicowy
• Zachodnich
• Smreczyński Staw
• Zmarzły Staw